Liefste volgers,
Zonsondergang op de Pro Dive boot
Sorry dat jullie zo lang hebben moeten wachten op een bericht van ons. Gelukkig had ik van te voren al aangegeven dat we een tijdje niks meer van ons zouden laten horen. We zijn nu in Los Angeles, in een mooie hotel kamer met gratis wifi! Daar kan je ons nou altijd heel erg blij mee maken. De vlucht is goed gegaan, wat filmpjes gekeken en “lekker” geslapen. Amerika is toch wel echt precies hoe ik het me had voorgesteld, zoals uit de films. Overal wapperen Amerikaanse vlaggen, veel oude klassieke auto’s op vijf baans wegen en grote betonnen stoepen. Echt bizar!
We hebben drie geweldige weken achter de rug, om nooit meer te vergeten. Het begon natuurlijk met de duikcursus, wat een compleet andere wereld is het onderwater. Schitterend! Daarna de twee weken op de Fiji eilanden, je denkt dat de foto’s in de folders nep zijn maar het ziet er echt zo uit.
De duikcursus begon met twee dagen zwembadtraining en theorielessen. De theorie was natuurlijk allemaal een beetje saai maar het zwembad gedeelte was wel grappig. We moesten eerst wennen aan het ademen door je mond en met de zuurstof uit een fles. Dat ging allemaal gemakkelijk en daarna gingen we noodprocedures oefenen zoals het helpen van een andere duiker die zonder zuurstof zit etc. Ook moesten we onze maskers onderwater af kunnen doen en rustig door blijven ademen zonder masker (hier had ik wel wat moeite mee). Deze dagen waren zo voorbij en waren helemaal niks vergeleken bij het duiken in de zee. Deze dagen moesten we trouwens elke dag voor 7 uit ons nest zijn (waarvan 3 keer voor 6 uur). Maar als je direct het water in gaat voel je je echt niet slaperig meer. Na het oefenen van dezelfde dingen die we in het zwembad hadden geleerd waren we na 3 duiken gecertificeerde duikers en mochten we in ons eentje duiken. Nog steeds wel samen met je maatje uiteraard. Tijdens het duiken heeft iedereen een buddy, je let op elkaar en controleert elkaar in verschillende situaties (uiteraard waren Stijn en ik buddy’s). Er zitten toch meer regels vast aan het duiken dan ik had gedacht, je kan maar een bepaalde tijd op een diepte blijven en je mag absoluut niet te snel naar de oppervlakte zwemmen. Wel fijn dat het allemaal zo goed gecontroleerd werd want decompressie ziekte schijnt niet zo’n pretje te zijn. De zeven plezier duiken die we gedaan hebben waren echt geweldig, de ene was nog mooier dan de andere. Zulk schitterend mooi koraal, prachtig gekleurde vissen en zelfs zee schildpadden gezien. We zijn Nemo ook een paar keer tegen gekomen (hij leek ons wel te volgen). Ik ben echt blij dat we dit gedaan hebben want het is toch een hele mooie ervaring.
Na de duikcursus zijn we op het vliegtuig gesprongen om via Cairns naar Brisbane te vliegen, van Brisbane naar Auckland en van Auckland naar Fiji. Ja dat is een hele tocht, maar het is allemaal prima verlopen. Nee geen stress meer voor ons, echte Aussies zijn we nu. “No worries!” We moesten alleen wel de nacht doorbrengen op het vliegveld in Auckland. Het is alleen niet zo lekker slapen op een bankje met overal herrie. Terwijl Stijn lekker een tukkie lag te doen ben ik zo’n 2 uur bezig geweest om een simpel telefoontje te plegen. Hoe zoiets makkelijks toch zo moeilijk kan zijn ;) gelukkig heb ik Lindatje toch nog aan de telefoon gehad. Daarna 2 uur heerlijk geslapen, kuch kuch. Eenmaal op Nadi aangekomen wist ik alles over Fiji, aangezien ik naast een gozer uit Fiji zat die maar al te blij was om alles over Fiji en haar cultuur te vertellen. We werden ontvangen door mannetjes die een vrolijk liedje voor ons speelden, ik voelde me gelijk al op mijn gemak. De mensen op het vliegveld waren allemaal zo vriendelijk dat het soms een beetje verdacht voelde, alsof het niet klopte. Na wat dingen geregeld te hebben bij de maatschappij waar we alles geboekt hadden konden we op de bus stappen naar de haven. Onderweg werd ons wel duidelijk dat Fiji een erg armoedig land is en dat je in het donker niet in de stad wilt lopen. Gelukkig was de haven echt een heel stuk luxer. We hadden het alleen wel een beetje slecht getroffen met het eerste eiland waar we naartoe gingen, dit was namelijk een party eiland. We waren allebei super gaar van onze overnachting op het vliegveld. Het was een prachtig (klein) eiland met een enorme slaapzaal, 120 bedden in één dorm. Die nacht is er voor ons niet veel partying geweest, heerlijk het klokje rond geslapen in een soort
coma.
Hehe, zo gaar waren we op de boot naar het eerste eiland.
Een warm welkom op het Coral View resort.
Zonsondergang op Nabua
De volgende dagen hebben we doorgebracht op verschillende resorts, er zaten een aantal mooie tussen met lekkere bedden en aardig normale douches (overal is alleen koud water). We hebben echter ook nachten doorgebracht in resorts waarbij de stapelbedden gewoon twee eenpersoons bedden waren die op elkaar gezet waren, geeft toch wel een eng gevoel als je onder slaapt. Maar we hebben toch op elk resort een geweldige tijd gehad omdat de mensen zo ontzettend vriendelijk en gastvrij zijn. De behoefte aan internet, telefoon, warm water of een zacht matras verdwijnt toch wel als je ziet hoe die mensen allemaal moeten leven. Ookal waren sommige douches zelfs groen van de schimmel en had je in sommige bedden (in bepaalde resorts) erg nare “bedbugs” zitten. Dit zijn kleine beestjes die in je lakens, kleding en tassen gaan zitten en je ’s nachts bijten. Dit zorgt voor verschrikkelijk jeukende bultjes. Stijn en ik hebben hier gelukkig bijna geen last van gehad maar we hebben wel andere mensen gezien.
Onderwater acrobatiek op zijn best.
Elke avond de Bula dans, we zijn er nu echte masters in.
Zo'n prinsessenbedje wil ik thuis ook wel! Slaapt echt lekker.
De stranden op Fiji waren zo ongelofelijk mooi, wit zand met kristal helder water met prachtig koraal voor bijna elk strand waar je zo naartoe kon zwemmen. Ik heb dagelijks toch wel zo’n 4 uur besteed aan snorkelen, ik denk dat ik wel aardig verslaafd ben geraakt aan de onderwaterwereld. Veel verschillende vissen en soorten koraal.
De zeer giftige Lion Fish (ja zelf gemaakt)
Kava drinken met de locals, dit is een modderig drankje dat gemaakt wordt van gestampte wortels van de Kavaboom. Het was niet echt lekker maar na flink wat kopjes werd je er heel relaxed en sloom van. Erg leuk! (nog nooit zo lekker geslapen)
De baai voor Nabua
We hebben op Fiji ook een Shark Feeding gedaan, aangezien we een duikbrevet hebben konden we dat doen. Dit was toch wel het vetste wat ik tijdens deze reis heb gedaan. We daalden tot een diepte van 20 meter waar we op de grond gingen zitten en ons vast hielden aan een touw. De instructeurs hadden heel veel visafval bij zich en daar kwamen de haaien als gekken op af. Veel verschillende soorten, Bullsharks, Lemonsharks, WhiteTip reefshark, Blacktip etc. Ze kamen erg dichtbij en zwommen ook over ons heen. Veel stoere foto’s van gemaakt!
Lemon Shark (zelf gemaakt)
Twee Bullsharks (ook zelf gemaakt zonder zoom)
In het kort, Fiji was echt geweldig. Prachtige natuur, vriendelijke mensen en erg leuke omgang met andere reizigers. Hier hebben we meer mensen ontmoet dan in heel Australië. Steeds dezelfde mensen ook omdat je allemaal dezelfde eilanden bezoekt. Veel plezier beleefd met een aantal Engelsen. Een van die Engelsen was zo slim om over de bovenste bedden te lopen (van de stapelbedden) hij sprong van bed naar bed terwijl hij grommende geluiden maakte tot dat hij zijn kop stoten tegen een ventilator, dit zorgde voor wat bloederige taferelen maar dezelfde dag deed hij de Bula dans weer.
Na heel wat potjes ezelen was het toch echt tijd om nat te worden.
Zo zagen de middagen er een beetje uit, verschrikkelijk he.
Ik ben vast nog iets vergeten maar we duiken nu ons bedje in, morgen moeten we vroeg op omdat onze reis door Amerika begint. Ja ja, de laatste bestemming van onze reis. Nog een dikke maand en we gaan weer op huis aan. Lekker veel foto’s speciaal voor degenen die van prentboeken houden (hé Jasper en Wietse xx)
Zo zag het water er uit, ongelofelijk he?
Bula Vinaka!
