1770 Castaway

How'r you doing mates?

Het complete verhaal heb ik op mijn laptop getypt, helaas zit ik nu in een internetcafe dus kan ik maar een klein berichtje typen.

Over een paar uurtjes vertrekken wij met een klein 4 persoons vliegtuigje naar een eilandje voor de kust van Agnes Water, een (bijna) onbewoond eilandje waar we 1 nacht zullen overnachten. De volgende dag stijgen we weer op vanaf het strand om vervolgens weer terug te vliegen. De piloot schijnt nogal een lolbroek te zijn dus dat zal nog leuk worden ;) .

Maar dit is natuurlijk allemaal 100% veilig, jullie hoeven je geen zorgen te maken :).
We zitten in totaal met 9 man op het eilandje, ik ben erg benieuwd!

Heeft trouwens iemand m'n schoenen gevonden? Ik ben ze kwijt.. Nouja ik liep toch al bijna 3 weken op slippers.

Ik weet dat jullie met smart zitten te wachten op al onze mooie plaatjes maar daar zullen jullie helaas nog even op moeten wachten.

Love you,

Michael en Stijn.

Heading North

 Volgertjes van ons,

Ik zal als eerst natuurlijk maar weer even mijn excuses maken, jullie moeten elke keer zo lang wachten op onze berichten. Vast een goed teken ;). Het blijkt toch best wel lastig om elke keer internet te vinden in die gehuchten waar we komen. We denken er dan ook serieus over na om maar zo’n usb modem aan te schaffen, kost wel wat maar dan heb je toch ook wel wat. Op het moment dat ik dit type zit ik in de auto, onze trouwe chauffeur Stijn rijdt ons op dit moment naar Byron Bay (dit ligt onder Brisbane). Ja we hebben de afgelopen dagen heel wat kilometertjes gemaakt. Het is toch shit weer dus dan kunnen we net zo goed rijden.

Maar goed, waar waren we gebleven? Volgens mij bij het National park The Gramphians. Dit was een erg mooi berggebied, jammer genoeg was een groot deel beschadigd door de vele regen die een paar weken voor ons verblijf gevallen was. Door aardverschuivingen waren veel wegen onbegaanbaar geworden en ze waren nog bezig met het repareren van die wegen. Gelukkig konden we wel één van de grootste toppen in het gebied beklimmen, was wel een flinke conditie training zeg! Maar het was het zeker waard, wat een uitzicht! Op de camping waar we stonden stikte het van de kangoeroes, we stonden letterlijk in de kangoeroe shit. Je had er ook van die grappige papagaaien, die kwamen gewoon op je zitten (zolang ze maar brood kregen) dit leverde wel een aantal grappige taferelen op =P .

De volgende dag de weg opgegaan, het weer werd toch slechter dus dat was een mooie kans om weer richting Melbourne te rijden, het bleek de hele dag zulk slecht weer dat we het zelfs  helemaal tot de Oostkust gehaald hebben. We zijn toen uiteindelijk in een plaatsje genaamd Sale gestopt. Hier een nachtje geslapen en daarna doorgereden naar Bairnsdale en Lakes Entrance, hier hadden ze echt super mooie stranden en grote meren met lekker warm water. Jammer dat het nog steeds niet echt lekker zonnig was dus niet echt kunnen zwemmen. Onze reis maar weer vervolgd richting Eden, hier toch wel flink lopen hannesen om een camping te vinden, ze vroegen allemaal boven de 35 dollar en dat is toch wel een beetje onzin voor een stukje gras. Uiteindelijk een mooie camping gevonden aan een meer.

Omdat het nog steeds niet echt zonnig was besloten we om maar in Canberra te gaan kijken, de officiële hoofdstad van Australië. Was een erg mooie rit door de bergen en vervolgens natuurlijk de Great Dividing Range. Canberra was op zich wel een mooie stad, maar het miste toch wel wat. Erg zakelijk allemaal en er hing toch niet echt een hele leuke sfeer. Even een sim kaart gekocht voor onze telefoon (bedankt Steven!) en een paar nieuwe slippers voor Stijn want die had die stink dingen eindelijk uit het raam geflikkerd. Nog even een rondje Canberra gedaan, beetje sightseeing maar dat was toch wel snel gedaan. Snel een camping gezocht om een kilo biefstuk te bbqen. We stonden met ons tentje aan een soort riviertje, waar uitgerekend naast onze tent een enorme rottende vis moest liggen. Na wat flink porren dreef hij er weer vandoor, op zoek naar een ander plekje om te liggen stinken.

Toen maar eens op weg gegaan richting Sydney, op de weg erheen nog een soort grot bekeken. Was ongeveer een uurtje lopen door het bos, ook door een rivier met de schoentjes uit en uiteindelijk was het een soort enorm gat midden in het bos. 60 Meter diep met daaronder nog een soort van grot waar heel veel vleermuizen en zwaluwen in leefden. Na de hele middag gereden te hebben kwamen we aan in Woolongong (ik kan het fout spellen maar het ligt onder Sydney). Hier besloten we de nacht door te gaan brengen en dan de volgende ochtend Sydney in te gaan. Dat was pas echt een zoektocht vergeleken met de vorige keer, naar 4 verschillende campings gereden, waaronder 2 keer naar hetzelfde caravanpark, hehe. Maar uiteindelijk hadden we een plekje gevonden in het oudste National park van Australië, het Royal National Park. Dit ligt echt vlak onder Sydney. Hier konden we nog gratis kamperen ook! Dus hebben we er maar een dagje aan vast geplakt en de dag erop naar Syndey gegaan. Hier hebben we bij elkaar ook ongeveer 40 muggenbulten opgelopen, joehoe! Hier stonden ook een aantal vervelende hippies die de hele nacht muziek aan het spelen waren terwijl wij toch wel eens wilden gaan slapen. Wat een ander ritme hebben we nu trouwens, elke dag rond 8 uur wakker en tussen 10 en 11 naar bed. Wel een gezond ritme moet ik zeggen. Maar goed, terug naar de hippies. Die waren zo lastig dat ze de volgende ochtend bij ons vertrek toch wel even een ei tegen hun busje verdienden. De hippies hebben ons wel terug gepakt met een hele dag regen.. 

Daarna zijn we toch maar op weg gegaan naar Sydney, wat een enorme stad zeg! Zoals de aussie expert Steven had gezegd maar onze auto in een buitenwijk geparkeerd, dit bleek echter een buiten-buiten-buitenwijk. We moesten toch wel ongeveer 20km lopen en ik voel m'n kuiten nog steeds. We komen helemaal afgetraind thuis zeg. Gelukkig waren we er aardig vroeg dus we konden een groot deel van de stad zien. Lekker veel foto's gemaakt en een grand angus (klinkt een beetje smerig en dat was ie ook) gegeten bij de mac. Na een slopende reis terug naar de auto was het toch alweer 8 uur en moesten we nog een camping zoeken. Gelukkig hadden we navigatie in Sydney, jammer dat hij het voor geen meter deed. In het donker, in één van de grootste steden ter wereld en met een haperende navigatie is het niet echt een feestje =p. Gelukkig is Sydney ook mooi in het donker! Uiteindelijk toch Sydney nog uitgekomen en een leuke camping gevonden. Hier hadden ze allemaal grappige beestjes rondlopen, possums genaamd en die kwamen lekker schooien om voedsel. 

De volgende ochtend twijfelden we of we nog een dagje in Sydney zouden blijven of dat we door zouden rijden naar boven, uiteindelijk toch maar voor het laatste gekozen en onze reis naar boven vervolgd. We zijn langs het National park Myall Lakes geweest, hier konden we ook weer gratis kamperen. Helaas geen douches om ons te ontdoen van al het zand van het strand dat er vlakbij lag. Erg mooi weer die dag en helemaal alleen op een verlaten strand van een paar km lang. Best wel indrukwekkend. Die avond ons maar gewassen in het meer, daar werden we niet echt veel schoner van. Er was ook nog een mooie slang van een meter die met ons mee wilde badderen, toch maar liever niet. 

Daarna doorgereden naar een voorstad van Port Macquarie gereden, hier stonden we met onze tent op een soort heuvel waar je een mooi uitzicht had over de zee en het strand. Hier konden eindelijk onze kleertjes wassen en de hele auto weer een keertje uitmesten. Wat een klerezooi is het in die auto zeg en stinken dat ie doet. Ondertussen maar even naar een internetcafe gereden (wat eigenlijk een souvenir shop was met een één of andere oude trage computer in een hoekje) en daar geprobeerd wat voor onze blog te typen. Dit bleek onmogelijk en uiteindelijk maar gewoon wat mailtjes verstuurd. Ondertussen had er een soort tropische storm van een kwartier huisgehouden en lagen de wegen vol met takken en allemaal zooi. Ook was de stroom op de camping uitgevallen en moesten we douchen bij kaarslicht (heel romantisch). Ook waren onze tenten een eind weggewaaid en waren ze helemaal nat.. Gelukkig die nacht wel erg lekker geslapen. 

Op dit moment zitten we in Byron Bay, een soort hippie stadje waar het stikt van de surfers, backpackers en vooral hippies. Er hangt wel een erg leuk sfeertje en we gaan morgen maar eens kijken op de stranden. Daarna maar weer eens kijken op de kaart wat er leuk uitziet en het hangt natuurlijk ook van het weer af, als het lekker weer is blijven we lekker plakken en als het kut weer is rijden we verder. 

Oke nu heb ik wel genoeg getypt en is het tijd om mijn Corona maar eens op te drinken en een aflevering South Park te gaan kijken. Lekker onze tent in duiken zometeen. 

Slaaplekker en jullie horen weer van ons ;)

Het spijt me, foto's houden jullie nog tegoed want het internet is hier zo sloom dat het echt te lang duurt. 

Kus Stijn en Michael. 

(ondertussen is het al weer ochtend, we konden het gister niet uploaden omdat we boven het limiet zaten, het is hier nog steeds kut weer dus we rijden maar weer verder naar boven) 

Up to Sydney, we go.

Dit is maar een klein berichtje,

We staan op dit moment in een Apple store (je weet wel waar ze appels verkopen).
We kwamen er achter dat je hier gewoon op internet kan, een mogelijkheid die we natuurlijk moeten benutten! :D

We zijn nu in het hartje van Sydney, net lekker bij de mac gegeten "uiteraard"  !
Mooie fotos gemaakt die jullie snel te zien gaan krijgen, we rijden nu richting het noorden waar we vast wel een internet cafe tegen komen waar we een grote update kunnen doen.

Dus asjeblieft niet huilen, we zullen snel ons verhaaltje vertellen ;) .

Een hele dikke knuffel!

Stijn en Michael

Melbourne, The Great Ocean Road and The Gramphins.

Onze liefste volgers,

We zijn nu al bijna een week verder zonder dat jullie iets van ons gehoord hebben, dat spijt ons uiteraard zeer ;). Jullie zitten vast met smacht te wachten op ons volgende verhaal. 

Nou hier komt ie dan:

Op onze laatste dag in Singapore hebben we een stuk gelopen naar de (volgens mij) de Sears Towers, dat zijn die 3 grote torens met een soort cruise schip er boven op. Erg indrukwekkend! Vanaf daar kon je ook het grote centrum zien, met de enorme wolkenkrabbers, je hebt niet eens door hoe veel het er zijn als je er zelf tussen loopt. Pfoe wat was het warm en klam. Het was maar een uurtje lopen maar toch voelde het als een marathon in dat weer. Toen we weer terug kwamen in het Hostel hebben we even snel een koude douche (er was ook niks anders) gepakt en daarna onze rugtassen vol gepropt. Proppen gaat toch een stuk beter dan vouwen, dan past er een stuk meer in :P. Nu was het nog een stuk leuker om door Singapore te lopen, gelukkig was het koud en totaal niet klam buiten. Uiteraard lekker zwetend aangekomen bij de metro en daar lekker een uurtje ge-sandwiched tussen de aziaten. Eenmaal aangekomen op het vliegveld was het eerst even lastig om onze vlucht te vinden maar daarna is het allemaal lekker soepel verlopen. Lekker bij de gate nog even een aflevering family guy gekeken en daarna en vliegtuig ingestapt. Dit keer was de vlucht niet zo lekker als de eerste (naar Singapore). Veel turbulentie, een stinkende chinees naast ons en een kind dat de hele tijd “I dont likeeeee it” zat te schreeuwen. Niet veel slaap gehad dus, terwijl we wel in de ochtend weer aankwamen. Wel een leuke film gekeken, jammergenoeg het einde gemist :P. Toen werd ons scherm uitgezet voor de landing.. 

Eenmaal aangekomen in Melbourne voelde het allemaal erg lekker, leuk sfeertje en het zag er allemaal mooi uit vanaf het vliegveld. Toen we aankamen bij de douane moesten we toch eventjes meekomen met een meneer die ons allemaal vragen ging stellen, hoeveel geld hebben jullie? Wat komen jullie doen? Waar verblijf je? Wanneer ga je weg? Hoe ga je weg? Hij bleef maar moeilijk doen omdat we niet een echt verblijf adres hadden, we moesten tenslotte nog even een hostel zoeken om in te overnachten voordat we de auto konden oppikken. Nadat we ons vluchtschema en allemaal zooi hadden laten zien mochten we toch maar doorgaan. Volgens mij zaten we toch wel een beetje op een high risk vlucht voor Australië, al die Aziaten willen ze liever niet in hun land rond hebben lopen zonder een goed Visum. Bij de volgende controle (bagage controle op planten en smokkelwaar enzo) stonden we in een enorme rij die wel uren kon duren met allemaal Aziaten. Gelukkig liep er een meneer langs die alle blanken een stempel gaf zodat ze door konden lopen, hehe. Toch nog eens geluk! Daarna maar een bus gepakt naar het centrum vanwaar onze onbedoelde city-hike begon. We hebben echt de hele stad rondgeslenterd op zoek naar een Hostel, echt alles was vol! We werden van het ene hostel naar het andere hostel gestuurd om te proberen of er nog plaats was. Gelukkig waren we er in de ochtend! Echt elk hostel langs geweest in het centrum, daarna toch maar iets anders geprobeerd. We zijn met een soort tram naar st. Kilda gegaan, een beetje een achterbuurt van Melbourne. Tja, we moesten toch wat. Daar gelukkig bij het eerste hostel gelijk plaats, wat een bende was het daar zeg! Echt een soort enorm studentenhuis. We sliepen op de kamer met nog een Nederlands meisje en een Engels meisje. Wat een teringzooi kon die Engelse ervan maken zeg! Die hele kamer lag onder de kleding, we dachten dat er al 4 personen lagen. We begonnen allebei de jetlag toch wel erg te voelen en hebben toch maar een paar uurtjes slaap gepakt in de middag. In de avond was ik (Michael) toch niet zo lekker, even lekker in de bosjes gekotst waarna het wel weer ging. Gelukkig kon Stijn goed voor me zorgen en een lekker broodje met bacon en kip voor me gehaald. (eigenlijk wilde ik wel een stukje van z’n pizza, hehe) De volgende ochtend werden we het hostel uiteraard weer uitgekickt omdat hij vol was, daarom maar weer lekker op pad gegaan voor een ander hostel. Gelukkig was er om de hoek nog een mooi hostel! Een dubbele kamer genomen en daar dachten we wel lekker een goede nachtrust te pakken, om half 10 lekker ons bed ingedoken. We waren heerlijk in dromenland tot een uurtje of 12 (’s nachts) toen de band in de kroeg onder het hostel begon te spelen. Rond 3 uur ’s nachts hielden ze op, toen begon de gewone muziek. Stijn sliep er in eerst instantie doorheen maar ik lag lekker boven de muziek uit te schelden dat ze moesten oprotten en dat ik wilde slapen. Dus Stijn was ook wakker :D.  De volgende dag konden we eeeeeindelijk de auto ophalen, gelijk de stad uit gereden richting de great ocean road. 

 Twelve Apostles

The Great Ocean Road loopt van Geelong tot Warrnambool. Wat een schitterende weg zeg! Echt heel erg mooi, met de prachtige muziek van Yuri door de speakers was dit wel echt heel erg leuk. Bedankt Yuri, we kunnen je muziek nu al helemaal mee schreeuwen en hebben de cd al bijna doormidden gebroken. Op de radio is alleen maar country en rock muziek te horen, dat wordt je ook wel een beetje zat. De eerste nacht lekker op een camping gestaan en geprobeerd een normale maaltijd in elkaar te flansen, ging op zich wel goed! De volgende dag de rest van de great ocean road afgemaakt en in de buurt van de Twelve apostles (een soort rots formaties in de zee die vereert werden door de Aboriginals) voor de eerste keer in het wild gekampeerd. Dat is ons gelijk hard afgestraft :p. We hadden onze auto in de bosjes geparkeerd en onze tent onder een brug neergezet. Diep in de nacht moesten we dit klote tent uit omdat we onderhand wegwaaiden en we totaal niet konden slapen. Dus de hele zooi maar weer afgebroken en in de auto verder geslapen. Ja je hebt het goed, nog geen 1 nacht echt helemaal lekker doorgeslapen :P. Nu zijn we in een National Park genaamd The Gramphins, ten noorden van Warrnambool. Een mooi berg gebied met heel veel wildlife. Waaronder super veel Kangaroos!  We hebben hier vannacht op een camping gestaan (heerlijk geslapen) en slapen vanavond weer op de zelfde camping. Zo meteen gaan we even de bergen in, lijkt me super mooi hier.

Morgen maar weer verder rijden want het wordt de komende 2 dagen regenachtig hier, kunnen we een beginnetje maken met de trip naar de oostkust. We hebben niet zo heel veel foto's kunnen posten omdat die laad tijden erg lang zijn. Wel een reactie posten he, als je het hebt gelezen  :D

Dikke kus en knuffel van Stijn en Michael.